روز سپندارمذگان مبارک

زندگي عشق است افسانه نيست ، آنکه عشق را آفريد ديوانه نيست

14 فوريه يا 25 بهمن ماه روز عشق‌ورزی و ابراز عشق در برخی فرهنگ ها است.سابقهٔ تاريخی اين روز به جشنی که به افتخار قديس ولنتاين در کليساهای کاتوليک برگزار ميشد، باز ميگردد.در کشورهای اروپايی و آمريکایی دادن شکلات به عنوان هديه روز ولنتاين از شهرت خاصی برخوردار است.

اما در ساير فرهنگ ها :
در بسياری از كشورها مانند چين، كره و ژاپن روزهای مشابه اين روز وجود دارد. در کشور چين، برابر با افسانه‌‌‌‌‌های چينی، پسر گاوچران و دختر بافنده، در هفتمين روز هفتمين ماه از تقويم قمری در آسمان با يکديگر ملاقات کردند. در ژاپن نيز اين روز تحت عنوان "تا نا با تا" ياد می شود. در کشور مصر، روز عشق ديگری موجود است که برابر با ۴ نوامبر هر سال است. در کره جنوبی، در ۱۱ دسامبر هر سال، روزی تحت عنوان "روز پـِپـِرو" موجود است که در آن زوج‌های جوان هدايايی به يکديگر تقديم ميکنند.

اين روز در  ايران عزيزمان :
در ايران باستان روزی به نام روز عشق وجود داشته است كه برابر با 29 بهمن ماه می باشد. اين "روز سپندارمذگان" يا "اسفندارمذگان" نام داشته است. اين روز روز بزرگداشت زن، زمين و زايش بوده است. سپندارمذگان جشن گراميداشت زمين و زن و روز مهرورزی به مظاهر مهر و فروتنی است. در اين روز مردان زنان خود را از كارهای روزانه معاف كرده و با محبت به آنها هديه می دادند.

 فلسفه اين روز به عنوان روز عشق

در ايران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند،و تمامی ماه ها دارای اسم بوده اند، و علاوه بر اينکه ماه ها اسم داشتند، هر يک از روزهای ماه نيز يک نام داشتند.روز اول “روز اورمزد”، روز دوم، روز بهمن معنی “سلامت، انديشه” که نخستين صفت خداوند است، روز سوم ارديبهشت يعنی “بهترين راستی و پاکی” که باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهريور يعنی “شاهی و فرمانروايی آرمانی” که خاص خداوند است و روز پنجم “سپندار مذ” بوده است. سپندار مذ لقب ملی زمين است. يعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زيبا را به يک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همين دليل در فرهنگ باستان سپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند.

در هر ماه، يک بار، نام روز و ماه يکی می شده که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می شد، جشنی متناسب با نام آن روز و ماه ترتيب می دادند.مثلا شانزدهمين روز هر ماه مهر نام داشته که در ماه مهر، (مهرگان) لقب می گرفت. همچنين روز پنجم هر ماه سپندار مز يا اسفندارمذ نام داشته است که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندارمذ نام داشت، جشنی با همين عنوان می گرفتند. لذا پنجم اسفند روز جشن عشاق يا جشن سپندارمذگان بوده است كه در گاه شماری های امروز برابر با 29 بهمن ماه می باشد.

گروه تنقلات روز سپندارمذگان، روز زن و زمين كه نمود تقدير،جشن مهر و دوستی است را فرخنده می دارد.