ENO

آنتی اسید eno قدمتی 100 ساله دارد و شروع استفاده از آن به قرن نوزدهم باز می گردد، زمانی که جیمز کراسلی آن را برای اولین بار به عنوان نمک میوه برای کمک به سلامتی ملوانان در سفرهای طولانی معرفی کرد. نمک میوه اصطلاحی برای ترکیباتی که از اسیدهای ارگانیک مانند اسید سیتریک (میوه های ترش) یا تارتاریک اسید (انگور) و نمک هایی مانند بی کربنات سدیم، کربنات سدیم یا بی تارترات سدیم با طعم افزودنی و شکر به دست می آید است. کراسلی در ابتدا نمک میوه eno را به داروخانه ای کوچک واقع در گروت مارکت (Groat market) در نیوکاسل، فروخت. این داروخانه در بندری با ترافیک دریایی زیاد واقع شده بود. از آن جایی که ملوانان با سفرهای دریایی خود می توانستند به معرفی و مصرف ضد اسید ENO در سراسر جهان کمک کنند، یک مزیت برای فروش و جهانی شدن آن بود. در سال 1876، تقاضا به قدری زیاد بود که جیمز  کارخانه ای برای تولید محصولات ENO در مقیاس بزرگتر احداث کرد. آنتی اسید ENO اکنون یک برند جهانی است و با حضور در بیش از 40 کشور دنیا از جمله هند، برزیل، آفریقای جنوبی، تایلند، ونزوئلا و اسپانیا به بازار عرضه می شود، هند دارای بزرگترین بازار eno در جهان است و این امر نتیجه تمرکز این برند بر تسریع در تسکین اسیدیته معده است. در گذشته نمک های میوه به طور گسترده ای جهت درمان به فروش می رفتند و امروزه از نمک میوه به عنوان ضد اسید استفاده می شود. انواع پودر نمک های میوه با طعم های ساده، لیمویی و پرتقالی از جمله محصولات این شرکت هستند.